Empathie is het vermogen ons in een ander te verplaatsen. Niet zomaar een positief gevoel over of meeleven met iemand, maar werkelijk inleven hoe een ander is of denkt. Wie nu nog geen idee heeft wat empathie is, raad ik sowieso aan dit boek te lezen. Het staat namelijk stampvol met lezenswaardige experimenten en onderzoeken die de verschillende aspecten van empathie aantonen en er zijn zelfs tips voor empathie bevorderende games!

Empathie kan ons veel goeds brengen, beweert Krznaric. Zoveel goeds zelfs, dat het boek op de omslag revolutionair wordt genoemd en het de strijdbijl opneemt tegen een eerder revolutionair boek: Origin of species van Darwin. Dat vind ik pretentieus. Niet alleen omdat Darwin in zijn boek als een van de eersten woorden wist te vinden voor een tijdgeest die al in de lucht hing en die als het ware alleen nog maar geformuleerd hoefde te worden, maar ook omdat Empathie in zekere zin een zelfhulpboek is en niet echt een boek dat woorden geeft aan een tijdgeest die ik om me heen herken.

Krznaric legt ons in zes stappen uit hoe we ons empatisch vermogen kunnen benutten: we moeten onze empathische kant ontdekken, kansen ontdekken deze breed toe te passen, ermee experimenteren, de bijbehorende gespreksvaardigheid ontwikkelen, ons empathisch vermogen via culturele uitingen als films en boeken en de wereld intrekken om het gedachtegoed te verspreiden.  Elk van die zes stappen wordt uitgewerkt aan de hand van goed beschreven onderzoek en inspirerende, praktische voorbeelden die werkelijk erg aansprekend zijn. We moeten dus aan de slag om onszelf en de wereld te veranderen.

In onze gepolariseerde samenleving waarin we sterk wij-zij denken, heeft dit boek zeker nut. De impact die het boek op mij had: ‘Hm, ja, zit wel wat in, moet ik eens op letten.’ Of dat genoeg is voor de beloofde revolutie, waag ik te betwijfelen.