November 2015. De uitreiking van de Hebban Awards. Winnaar in de categorie ‘beste thriller Nederlandstalig’ is het boek De vrouw in de spiegel van thrillerschrijfster Kim Moelands (1975). Na zelf tweemaal jurylid van de Gouden Strop te zijn geweest, mag ze nu zelf oogsten. Lof wel te verstaan! En eerlijk is eerlijk: ze heeft haar best gedaan.
Moelands heeft zich laten inspireren door een waargebeurde zaak. Echter, welke zaak is onbekend. Dat is jammer. Zuivelbedrijf Latté wordt afgeperst. Men heeft dreigbrieven ontvangen. Er vallen ook slachtoffers, een yoghurttoetje met spijkers en een pak vanillevla met gif erin doen hun werk. Brigadier Tess Westerhout zit bovenop de zaak. Ze komt op het spoor van Charlie Zwols, bijgenaamd de Rat. Hij zit echter in de gevangenis, maar ongetwijfeld reiken zijn tentakels ver. Het is een enge man, die veel weg heeft van dr. Hannibal Lecter uit The silence of the Lambs. Hij ziet haar dan ook als zijn ‘Clarice’. ( in de film gespeeld door Jodie Foster) Het lijkt erop dat Charlie de politie van dienst wil zijn, maar… hij wil er wel iets voor terug. De gesprekken die Tess en hij voeren zijn prachtige, gespannen dialogen. Wanneer blijkt dat de Rat wel erg veel weet over het privéleven van Tess neemt de spanning in het verhaal zienderogen toe. Ondertussen gaat de afperser gewoon door met zijn vernietigend werk. Tess moet samen met haar partner Vincent alle zeilen bijzetten om de afperser in de kraag te grijpen, Charlie Zwols in toom te houden en haar gespannen relatie met puberzoon Kevin te stabiliseren. Moelands heeft aan het eind van het verhaal nog een lading dynamiet klaar liggen om met een prachtig open einde te refereren aan deel 2. Kom maar op!
Moelands houdt zo op het eerste gezicht van sfeertekeningen: ‘De flat steekt spookachtig af tegen de nachtelijke hemel. (…) De zoete geur van een regenbui eerder die avond hangt nog in de lucht. In de struiken ligt het restant van een maaltijd van McDonald’s, op de stoep een paar half opgerookte sigaretten waar een dakloze binnenkort ongetwijfeld gretig zijn lippen omheen zal sluiten.’ Je voelt precies dat wat de schrijfster beoogt. Dat is een gave!
De plot is redelijk voorspelbaar. Een deel van de plot doet sterk denken aan buitenlandse thrillers met eenzelfde soort triest personage. (moet wel wat vaag blijven om niet alles te verklappen…) De geoefende thrillerlezer weet al vrij snel hoe de vork in de steel zit, desondanks klopt het verhaal, lopen de zinnen prima en is de schrijfstijl mooi, op een enkele vloek na.1 taalfout zat er maar in en dat is vandaag de dag eerder uitzondering dan regel. Moelands weet de spanning gedoseerd op te bouwen en een ‘grand finale’ neer te zetten. Dat maakt De vrouw in de spiegel uiteindelijk een puike thriller en een terechte winnaar van een award.