Het Pauluslabyrint levert Jeroen bepaald geen Wind(m)ei(j)eren op. Een stoere cover en een dito verhaal zorgen ervoor dat Leiden in last is! Tijdens het startschot voor het plaatsen van ondergrondse vuilcontainers in de binnenstad van Leiden stort de burgervader met graafmachine en al in een diep gat. Onder de bodem bevindt zich, zo blijkt na onderzoek, een compleet gangenstelsel. In dit gangencomplex wordt een jongen ontdekt, volledig onder het bloed. Levend. Wie is deze vreemde jongeman? Hoe is hij hier beland? Als kort na elkaar universitair docente Judith Cherev, van joodse komaf, en hoogleraar Arnold Tiegem spoorloos verdwijnen gaat hoofdpersoon Peter de Haan ( Petrus… de haan kraait… lijdensverhaal van Jezus Christus…?) op onderzoek uit. Na mysterieuze berichten op zijn telefoon gekregen te hebben moet Peter noodgedwongen op ontdekkingsreis door Leiden. Om de geheimzinnige puzzel te kunnen oplossen moet hij kriskras door de stad heen om zo de code te kraken. Om zo zijn collega Judith weer terug te krijgen. Hora est… maar wiens uur heeft geslagen?
Uitgeverij HarperCollins brengt het tweede boek uit van Jeroen Windmeijer. Na De bekentenissen van Petrus nu dus Het Pauluslabyrint. Jeroen is antropoloog en verdiept zich graag in vaderlandse, Romeinse en religieuze geschiedenis. In Het Pauluslabyrint smeedt hij feit en fictie aaneen tot een volledig narratieve beschouwing op de historische en Bijbelse figuur Paulus. Wat is waarheid omtrent deze Paulus? Welke rol heeft hij gespeeld in de (Bijbelse) geschiedenis? Jeroen weet als volleerd verteller de lezer mee te nemen op deze spannende puzzeltocht om zo zelf te oordelen wie Paulus was.
Na lezing van dit boek is er de mogelijkheid om in Leiden zelf de speurtocht te maken. Een kaartje met gegevens achterin het boek geeft meer informatie. Het mooie hiervan is dat het verhaal tot leven komt en voorgeschoteld wordt als een waar verhaal. Jeroen maakt deze thriller compleet met eindnoten en een lijst van geraadpleegde literatuur.
Een waarschuwing voor christelijke lezers is op zijn plaats. Jeroen Windmeijer gaat op zo’n manier om met Paulus dat christenen zich er niet (volledig) in zullen herkennen. De wijze waarop hij Paulus neerzet is heel anders dan de christenen zullen belijden. Dit zagen we ook bij bijvoorbeeld De Da Vincicode van Dan Brown. Ook niet-christelijke lezers zullen wellicht moeite hebben met de enorme hoeveelheid aan informatie uit de geschiedenis en de Bijbel. Iets meer gedoseerd aanbieden had gescheeld kunnen hebben. Bijbelteksten worden Schriftkritisch uitgelegd. Het motto voorin het boek is ontleend aan Johannes 6: 54-56.
Tot slot, het boek is keurig opgedeeld in delen: proloog, raaf, bruidegom, soldaat, leeuw, pers, zonneloper, vader, epiloog. De delen worden afgewisseld met zogenoemde visioenen waarin we Paulus op de voet volgen aan de hand van tal van Bijbelteksten. De namen van de verschillende delen zijn afkomstig uit het Mithraisme, een officiële godsdienst uit het Romeinse Rijk. Deze cultus samen met de figuur Paulus komen op een boeiende wijze tot bloei in Leiden. Als je deze elementen zo bijeen weet te brengen, dan ben je een begenadigd schrijver.
‘Hij die niet eet van mijn lichaam en drinkt van mijn bloed, zodat hij een wordt met mij en ik met hem, zal de verlossing niet kennen.’