“Ik ben de Schim. Door de angstige stad ren ik. Door het eeuwige lijden vlucht ik weg.” (…)”Mijn geschenk is de toekomst. Mijn geschenk is de verlossing. Mijn geschenk is het Inferno.”

Na 10 jaar wachten verscheen dan eindelijk de zesde thriller van Dan Brown: Inferno. Het is alweer het vierde deel uit de serie rondom Robert Langdon, professor. In de diverse speelfilms vereeuwigd door niemand minder dan Tom Hanks. Dan Brown: “Ik verheug me erop in mijn nieuwe boek de lezers mee te nemen op een reis naar deze mysterieuze wereld, een landschap vol codes, symbolen en geheime doorgangen.” Brown is geslaagd in zijn opzet. Volledig geïnspireerd door het beroemde epische gedicht De Goddelijke Komedie van Alighieri Dante, met name het eerste deel De Hel, neemt de schrijver ons mee in een gruwelijke wereld van de zeven hoofdzonden, duivelse maskers, pandemieën en enge schilderijen op weg naar het onvermijdelijk(?) einde van de wereld.

Het verhaal begint met een vreemde, angstige droom van Harvardprofessor Robert Langdon die badend in het zweet wakker wordt in een ziekenhuiskamer in Florence, Italië. Vanaf dat moment vallen de puzzelstukjes uit zijn droom langzaam op zijn plaats. Beetje bij beetje wordt ontrafeld wat er aan de hand is. Langdon die lijdt aan retrograde amnesie (geheugenverlies) en voor het eerst het zonder zijn Mickey Mouse- horloge moet stellen, onderneemt met Sienna Brooks, arts, een zoektocht naar de waarheid waarbij de inhoud van het gedicht van Dante een belangrijke plaats inneemt. Beiden raken verstrikt in een duizelingwekkend avontuur. Langdon ontdekt dat hij in bezit is van een reeks verontrustende codes, gecreëerd door een briljante wetenschapper; een genie dat geobsedeerd is door het einde van de wereld en het duistere meesterwerk Inferno: “Iemand zal deze strijd moeten voeren (…)Dat is een simpele rekensom. De mensheid verkeert in een vagevuur van uitstel, besluiteloosheid en individuele hebzucht, maar recht onder ons wachten de kringen van de hel, klaar om ons allemaal te verslinden.” De strijd tegen deze mysterieuze vijand voert hen langs adembenemende locaties in Florence en Venetië. Een netwerk van verborgen doorgangen en eeuwenoude geheimen ontvouwt zich voor het oog van de lezer. Als blijkt dat ook een geheime dienst ‘het Consortium’ achter Langdon en Brooks aanzit, zijn ze hun leven niet meer zeker. De klok tikt…

De angstaanjagende boodschap van het boek is helder vervat in de woorden van een van de hoofdpersonen: “Zou je vandaag de halve wereldbevolking doden om onze soort voor uitsterven te behoeden?” Brown hanteert een iets tragere pen, laat zijn personages slecht uit de verf komen, haalt de vaart er geregeld uit – door veel zaken te beschrijven en uitvoerig de lezer kennis te laten maken met historische details – maar schrijft wel een spannend verhaal. Had De Da Vinci Code nog iets geloofwaardigs, dit boek is ronduit ongeloofwaardig. Een zoektocht met een ultramoderne drone, huzarenstukjes die telkens net goed aflopen en te voorspelbare acties maken het er niet authentieker van. Het is vooral leuk, spannend en mysterieus. Dat je blijft doorlezen, komt vooral door de typische thrillerclifhangers aan het eind van elk hoofdstuk.

Het uitwerken van de plot doet Brown heel knap. Je blijft geboeid tot het eind. Vergeleken met De Da Vinci Code pakt Inferno je minder. De bestseller van 10 jaar terug zet de (christelijke) lezer aan het denken, kan het christelijke wereldbeeld en godsbeeld danig onder druk zetten, roept vragen op, wil schuren en strijken tegen de haren in, Inferno heeft het allemaal net niet. Of het zou moeten zijn over het probleem in het boek: de overbevolking van de wereld. De illustraties in het boek, waaronder enkele grafieken, proberen nog een realistisch tintje aan het verhaal mee te geven.

De zoektocht waarin de lezer wordt meegezogen is ook de zoektocht van de spirituele Dan Brown: “Ik beschouw mezelf als een student van vele religies. Hoe meer ik leer, hoe meer vragen ik heb. De spirituele zoektocht zal voor mij een leven lang werk in uitvoering zijn.” Terugkijkend op de mediahype rondom het verschijnen van Browns nieuwste ‘thrillerkindje’ en het geheimzinnige gedoe rondom het vertaalwerk ervan, valt Inferno deels tegen. Maar daar zullen de ware Brownliefhebbers en Langdonfans niet warm of koud van worden.