Geef Stefan Hertmans een historische bron en je krijgt een boeiend verhaal waarin fictie en werkelijkheid elkaar raken en versterken. In De bekeerlinge vormen twee documenten het uitgangspunt voor de fictieve geschiedenis van Vigidis Adelaïs. Vigidis groeit op in de hogere kringen van Rouen. Ze wordt verliefd op David, een joodse student, zoon van de opperrabbijn van Narbonne. Een relatie tussen christen en jood is echter een onmogelijkheid. Vigidis moet om met David te trouwen huis, haard en christelijk geloof opgeven. Ze vlucht met David naar zijn familie in Narbonne. Later gaan ze verder naar het dorpje Monieux in de Provence om niet door afgezanten van haar vader gevonden te worden. Hier beleven David en Hamoutal, zoals Vigidis nu heet, een aantal betrekkelijk gelukkige jaren en ze krijgen in die periode drie kinderen.
Een rustig leven is David en Hamoutal echter niet gegund. Aan het eind van de elfde eeuw vindt de eerste kruistocht plaats. De grote stoet kruisvaarders die richting het Heilige Land reist, trekt al moordend en plunderend door Europa. Ze nemen een voorschot op het uitroeien van de vijanden van God en de kerk door joodse gemeenschappen die ze daarbij tegenkomen uit te moorden. De joodse gemeenschap van Monieux blijft niet gespaard.Bij de pogrom die de kruisvaarders aanrichten komen vele dorpelingen, waaronder David, om. De twee oudste kinderen worden door de kruisvaarders ontvoerd. Hamoutal blijft met haar baby achter en radeloos van verdriet besluit ze in ieder geval te proberen haar kinderen te achterhalen. Haar doel is Jeruzalem, maar na een tocht vol ellende belandt ze in Egypte. Daar geeft ze uiteindelijk haar zoektocht op en trouwt met een joodse man.
In Caïro wordt aan het einde van de negentiende eeuw een groot aantal joodse documenten gevonden, waaronder een aanbevelingsbrief. In deze brief wordt een pogrom, waarbij de man van de vrouw die de brief bij zich droeg omkwam, vermeld. Ook staat er een verwijzing naar Narbonne (waar David vandaan kwam en zijn vader opperrabbijn was) in. Daarnaast wordt de weduwe als een tot het joodse geloof bekeerde christen van goede komaf beschreven.
Er is nog een document, namelijk een brief waarin wordt gesproken over een vrouw die in het noorden van Spanje wordt vrijgekocht van de brandstapel. Mogelijk gaat ook dit document over Hamoutal. Hamoutal verlaat namelijk opnieuw huis en haard als ze van haar echtgenoot te horen krijgt dat haar kinderen in leven zijn en zich bij haar ouders in Rouen bevinden. Een omgekeerde zoektocht volgt, waarbij Hamoutal uiteindelijk weer in Monieux terechtkomt.
Hertmans vertelt zijn verhaal op een zeer bijzondere manier: hij reist namelijk Hamoutal achterna. Hij volgt haar in een zelf verzonnen route op haar tocht samen met David naar Narbonne en naar Monieux. Hij reist met haar mee naar Caïro en ten slotte weer terug naar Monieux¸ de plaats waar zich ook een deel van zijn eigen leven afspeelt. Een klein beetje werkelijkheid en veel verbeelding!
De bekeerlinge is een intrigerend verhaal waarin een beeld gegeven wordt van de turbulente laatste decennia van de elfde eeuw. De lotgevallen van een enkeling worden in het bredere kader van de Europese geschiedenis geplaatst. Het verhaal boeit mede door de gedetailleerde beschrijving van de couleur locale waar Hertmans een compliment voor verdient. In De bekeerlinge zijn geloofsovertuiging en identiteit nauw met elkaar verweven. Het is juist het ontbreken van een diepgewortelde overtuiging die Hamoutal van geloof doet veranderen als de omstandigheden daarom vragen, met alle onzekerheden en schuldgevoelens van dien. Hamoutal raakt je in haar innerlijke verscheurdheid waarbij ze uiteindelijk zichzelf helemaal verliest in waanzin. Ook deze ‘Hertmans’ is het lezen dubbel en dwars waard!
| Bestel dit boek nu bij boekhandel Riemer en heb het morgen in huis! |  |
Auteur: Stefan Hertmans
Titel: De bekeerlinge
Uitgever: De Bezige Bij - Amsterdam / Antwerpen
Prijs: €
Bladzijden:
Recensent: Jacqueline Trommel
Genre: Historische roman
ISBN: 9789023499626
Waardering: Uitstekend
Taalgebruik: Geen opmerkingen