Schaduwvechters is het tweede deel in de Hartland Trilogie. Het eerste deel De vlinder en de storm is bij verschijning van deel twee in een nieuw jasje gestoken en deels herschreven. Opmerkelijk! En eerlijk is eerlijk… het zijn alleen al om te zien juweeltjes van boeken! Uitnodigend, mysterieus en sprankelend smaken de covers naar meer. Lucius heeft het hem gelapt! Hij zet 2 fantastische verhalen neer, volkomen in stijl en met veel vaart. Hij beheerst de vaardigheid een stevig verhaal zeer gedetailleerd uit te werken zonder dat het aan tempo inboet. Walter Lucius: onthoud die naam!
‘Ik, Farah Hafez, steun de jihad tegen het misdadige regime van president Potanin.’ Met deze zin zit je als lezer middenin het verhaal van Schaduwvechters. Wie uit dit? Waarom? Wat ging eraan vooraf? Vragen, vragen, vragen… Belangrijk is dat je eerst De vlinder en de storm leest. Deel 2 is niet gemakkelijk onafhankelijk van deel een te lezen. Daarvoor mis je teveel voorinformatie. Inhoudelijk ga ik nu met name in op Schaduwvechters.
Journaliste Farah Hafez, Nederlandse en van origine Afghaanse, heeft zich op een heftige zaak gestort: in het Amsterdamse Bos is een jongetje in traditionele Afghaanse vrouwenkleren gevonden. Farah ontfermt zich over dit jongetje en besluit uit te zoeken wie hij is en waarom hij op die plaats was. Gaandeweg het eerste deel weet je dat er een grootschalige misbruikzaak speelt waarbij politieke kopstukken een kwalijke en bedenkelijke rol spelen. Schaduwvechters begint waar deel 1 eindigt, met de volgende heftige ingrediënten: ‘een aangereden joch, een verdachte minister, twee verkoolde lijken in een uitgebrande stationwagen, het misbruikte en met kogels doorzeefde lichaam van een vrouwelijke arts, poging tot ontvoering van de jongen, het verbrijzelde lichaam van een rechercheur die van honderdvijftig meter hoogte op de entreebalken van de Rembrandttoren was gevallen (…)’
In Schaduwvechters is Farah Hafez betrokken geraakt bij een gijzelingsactie in Moskou. Nadat deze actie op heftige wijze beëindigd is, wordt ze de speelbal van diverse geheime (inlichtingen)diensten, slaat ze op de vlucht en komt ze in Indonesië terecht. Een flitsend verhaal vol spanning, intriges, moord en geheimzinnigheid ontvouwt zich voor het geestesoog van de thrillerliefhebber. Naast Hafez ontmoet de lezer ook ( en opnieuw) Paul Chapelle, collega-journalist. Samen duiken ze diep in het inmiddels wereldwijde schandaal. De reis voert hen naar Rusland, Indonesië, Amsterdam en Zuid-Afrika. Ondertussen loopt de zaak met het gevonden Afghaanse jongetje nog steeds door in Amsterdam. De politie aldaar bijt zich in die zaak vast en volgt een spoor. Los daarvan volgen Chapelle en Hafez ook hun eigen spoor. Deze wisselingen van perspectief verlopen vlekkeloos en lopen naadloos in elkaar over. Als aan het eind alle sporen samenkomen in een fraaie apotheose slaak je een diepe zucht en blijf je nog wel even nadenken over hetgeen je hebt gelezen. Kom maar op met deel 3!
Een heftige thematiek en een met enthousiasme geschreven snelle thriller die spijkerhard binnenkomt: Sebastian Fitzek, een van de beste thrillerschrijvers van het moment, levert hiermee Het Joshuaprofiel af. ‘Ik weet niet hoe het u vergaat, maar een paar van mijn allerbeste vrienden die een vroeg ontwerp van Het Joshuaprofiel mochten lezen, zeiden daarna: ‘Fitzek, ik haat je!’ Op mijn vraag, waarom, verduidelijkten ze: ‘Omdat je me zover hebt gekregen een pedofiel aardig te vinden.’ In het nawoord gaat Fitzek hier verder op in. En even verder schrijft Fitzek: ‘De dag dat ik hem ( de kindermisbruiker, red.) besloot in deze thriller meer ruimte te geven dan oorspronkelijk gepland, was toen op de snelweg een auto voor me reed met op de achterkant een sticker waarop stond: DOODSTRAF VOOR KINDERSCHENDERS!’
Onafhankelijk in denken en doen, een groot verantwoordelijkheidsgevoel en fervent voorstander van vrijheid kenmerken de jeugdboekenschrijver en erudiet politicus Jan Terlouw (1931). De Tweede Wereldoorlog heeft hem gemaakt tot wie hij is geworden. Al jong kreeg hij (verzets)taken te verrichten en diende hij belangrijke beslissingen te nemen. In zijn jeugdboeken zien we dan ook vaak jonge mensen die vroeg volwassen moeten denken en handelen in allerlei (onvoorziene) situaties. Zijn wieg stond in het Overijsselse Kamperveen in de pastorie van de Nederlands Hervormde Kerk. Het verhaal gaat dat zijn vader, predikant, gezegd zou hebben dat in de wieg een toekomstig minister lag. Het bleken profetische woorden!
Daan en Nadia ontmoeten elkaar in het ziekenhuis. Als ze uiteindelijk telefoonnummers hebben uitgewisseld ontstaat er een vriendschap. Nadia heeft het erg moeilijk thuis en als ze een keer bij Daan is geweest voelt ze zich daar fijner dan thuis. Daan heeft een fijne familie en ze zijn allemaal erg op Nadia gesteld. Nadia probeert Daan zo veel mogelijk te steunen tijdens zijn ziekte, Daan heeft namelijk een hersentumor. Datzelfde doet Daan bij Nadia, maar Daan kent de problemen van Nadia niet. Toch is hij tot steun. Hun vriendschap groeit uit tot iets meer dan alleen een vriendschap. Maar beide staan ze toch elke dag voor de vraag: “Zal Daan het overleven?”
Aan de hand van 15 typisch Duitse fenomenen neemt Duitslandkenner Jerker Spits de lezer mee op reis door de eeuwenoude cultuurgeschiedenis van Duitsland: Staalhelmen en curryworst is daarmee een feit. Jerker Spits schrijft voor diverse media waaronder Trouw en De Groene Amsterdammer. Hij heeft Duitse taal- en letterkunde gestudeerd en woonde lange tijd in Duitsland. Gepokt en gemazeld, ondergedompeld in ‘Germanij’, vertelt hij op aanstekelijke en levendige wijze over zijn Duitsland.
Strak gecomponeerd, snel en spannend: De Hondenmoorden is opnieuw een thriller uit Scandinavië die er mag zijn. Plaats van handelen: Denemarken. Hoofdpersoon: Niels Oxen, een aan lager wal geraakte en hoogst onderscheiden soldaat van Denemarken. (een type a la Marco Kroon, stel ik me voor, met uitzondering van ‘het aan lager wal geraakt zijn’.) Niels leer je al snel kennen als een vuilnisbaketer: ‘Hij stopte een pond gehakt in zijn rugzak. Hij was een professionele vuilnisbaketer geworden.’ In het eerste hoofdstuk word je geconfronteerd met een dode, opgehangen hond: ‘Het was alsof de hond zijn nek had gestrekt in een wanhopige poging om de allerlaatste geur van zijn leven op te snuiven. Tevergeefs. Zijn snuit had de amandelbloesem boven zijn kop niet kunnen bereiken.’
‘Op 20 april 1999 bewapenden Eric Harris en Dylan Klebold zich met geweren en explosieven en liepen Columbine High School binnen. Ze doodden twaalf leerlingen en een leraar en verwondden vierentwintig anderen alvorens zichzelf van het leven te beroven. Het was de ergste schietpartij op een school in de geschiedenis. Dylan Klebold was mijn zoon.’
Corina Terlouw (1965), moeder van vier kinderen, opgegroeid in een christelijke geloofsgemeenschap in de Alblasserwaard heeft een boekje geschreven met de persoonlijke titel: Mijn verhaal met Franciscus. Ze heeft het in eigen beheer uitgegeven en heeft het vervolgens ter recensie aangeboden.
In Met hart en ziel verliest Floriaan op 11-jarige leeftijd zijn moeder. Hij blijft alleen achter samen met zijn stiefvader, die een gewelddadige inborst heeft. Als zijn stiefvader hertrouwt, wordt Floriaan het huis uitgezet en naar zijn tante Estalla gestuurd. Liefde krijgt hij niet van haar. Als Floriaan op een boerderij, de Vreehoeve, werk vindt, krijgt zijn leven weer warmte en kleur. Hij voelt zich steeds meer thuis op de Vreehoeve. Jaren verstrijken en Floriaan wordt een echte jongeman. Een tragische gebeurtenis doet hem echter van de Vreehoeve weggaan. Na jaren de Vreehoeve ontweken te hebben, brengt Floriaan weer een bezoekje. Met open armen wordt hij weer ontvangen. Maar nog steeds heeft Floriaan geen blijvende geborgenheid, liefde en warmte gevonden. Het is de vraag of hij deze ooit zal vinden.
‘Snap jij dat nou, Pikkedoos?’ zegt mijn moeder. ‘Ik ben toch veel knapper?’ Papa geeft geen antwoord. Hij kijkt in de wijnkaart en wrijft met zijn hand over mijn been. Papa is niet verliefd op mama, hij is verliefd op mij.’